Tweemaals bevond ik me toevallig in Nederland op ‘Koninginendag’. Een indrukmakende belevenis. Voor een Vlaming zijn Nederlanders even bizar als Fransen het zijn voor Franstalige Belgen: Zo op ons gelijkend en toch zo « verschikkelijk » (op z’n Hollands uitgesproken) verschillend. Echte buren, aldus. De Nederlanders houden van hun koningshuis en tonen het op koniginendag in alle kleuren – maar vooral oranje. En deze hulde heeft aftredende koningin Beatrix zeker verdiend. Dank u dus, Majesteit.
Ik heb haar maar één keer ontmoet. Ze was net koningin. In 1980 studeerde ik in Wales op een United World College (www.uwc.org en www.uwc.nl en www.uwc.be) , één van de veertien internationale colleges gesticht door Kurt Hahn, een geniale Jood die voor de nazis moest gaan vluchten. Een school waar ik leerde dat mensen echt van mekaar verschillen, maar dat dit precies een grote rijkdom voor onze mensheid is. Wel, haar Majesteit kwam op privé bezoek naar mijn college om te beslissen of deze school zou passent voor haar oudste zoon. Zo studeerde de toekomstige koning Willem-Alexander op een plek die van jonge mensen wereldburgers wil maken. Net als ik, hij heeft er blijkbaar goede herinneringen aan overgehouden, want hij steunde met kracht de oprichting van een nieuw UWC college in Maastricht. De keuze voor een troonopvolger van zo’n originele school, vol met jonge idealisten beladen met gekke dromen, was een riskante maar verstandige beslissing, Majesteit. Ook hiervoor, dank u.