Mijn jongste ‘post’ gaf een korte samenvatting van de Belgische wetgeving i.v.m. aangifteplicht. N.a.v. de pedofilieschandalen alsook van de recente aangifte van seksueel geweld binnen de politieke wereld, vroeg ik aan gerechtsjournalisten, in hun hoedanigheid van bevoegde waarnemers: Dient de Belgische wetgeving omtrent aangifte versterkt te worden? Indien zo, hoe? Indien niet waarom ? Vier van hen zijn op mijn aanvraag ingegaan, elk in zijn moedertaal. Uit hoffelijkheid zal ik als eerst de reactie van Marie-Cécile Royen (le Vif/l’Express) publiceren. De bijdragen van de drie heren volgen dan in alfabetische rangorde, met name José Masschelin (Het Laatste Nieuws), Jean-Claude Matgen (La Libre) et de Marc Metdepennigen (Le Soir).
Hun deelname is een waardevolle bijdrage tot het debat. Mag ik aan vele lezers vragen hen hiervoor te danken via een oprechte maar – liefst hoffelijke – reactie op hun schrijven?
In de toekomst, hoop ik om de anderhalve maand (ong.) een soortgelijke dossier op deze blog te mogen publiceren.
NB. Wat het biechtgeheim betreft, verwijs is naar mijn ‘post’ van 29 maart Beroepsgeheim en biechtgeheim : realiteit en verbeelding.